اعترافات تکان دهنده سربازان اسراییلی از جنایات در غزه

روزنامه هاآرتص در 25 ژوئن گزارش داد که سه تن از نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل دلایلی را بیان کرده اند که در صورت فراخوان مجدد از بازگشت به غزه برای جنگیدن خودداری می کنند .

این سه مرد و 39 نفر دیگر اواخر ماه گذشته نامه اعتراضی را امضا کردند و گفتند که از فراخوان دولت برای بازگشت به ارتش اطاعت نمی کنند.

امضاکنندگان این نامه نوشتند: «شش ماهی که ما در جنگ شرکت کردیم به ما ثابت کرد که اقدام نظامی به تنهایی ربوده شدگان را به خانه نمی‌آورد». ده نفر با نام کامل و بقیه فقط با حرف اول امضا کردند.

این تهاجم، جدای از اینکه جان ما و بیگناهان در رفح را به خطر می اندازد، ربوده شدگان را زنده باز نمی گرداند… این یا رفح است، یا ربوده شدگان، و ما ربوده شدگان را انتخاب می کنیم. بنابراین، در پی تصمیم ورود به رفح بر سر معامله با ربوده‌شدگان، ما مردان و زنان ذخیره زن و مرد اعلام می‌کنیم که وجدانمان اجازه نمی‌دهد دستی به جان ربوده‌شدگان بدهیم و معامله دیگری را خراب کنیم.»

امضاکنندگان شامل نیروهای ذخیره در سپاه اطلاعات، فرماندهی جبهه داخلی، و پیاده نظام، مهندسی رزمی، زره پوش و واحدهای کماندوی نخبه بودند.

اکثر امضاکنندگان هاآرتص با آنها صحبت می‌کردند که مخالفت آنها با بازگشت به جنگ «غیرعادی» بود و بسیاری از نیروهای ذخیره با آن موافق نیستند.

یووال گرین، دانشجوی 26 ساله و پزشک چترباز در ذخیره ها، گفت که زمانی که فرماندهش به یگانش دستور داد یک خانه فلسطینی را بدون دلیل به آتش بکشند، از خط قرمز او عبور کرد. واحد او در طول جنگ در آن ماند اما اکنون آن را ترک می کرد.

وی در مورد عواقبی که ممکن است در صورت احضار مجدد به خدمت اما امتناع با آن مواجه شود، اظهار داشت: زمانی که معتقد بودم باید در ارتش باشم، آنجا بودم و ریسک کردم. بنابراین در اینجا من زندگی خود را به خطر نمی اندازم، بلکه موقعیت اجتماعی خود را به خطر می اندازم و این خطر برای نجات جان انسان ها و انجام کاری که به آن اعتقاد دارم ارزشش را دارد.

مایکل اوفر زیو، افسر عملیات 29 ساله در تیپ کافر، کشتار غیرنظامیان توسط ارتش را بدون دلیل ذکر کرد. او از مقر تیپ، عکس‌های لحظه‌ای از پهپادهای بدون سرنشین را دنبال می‌کرد که بمباران نیروی هوایی در نوار غزه را نیز ضبط می‌کرد.

او می‌گوید: «این از شما دور است، و این احساس این است که واقعی نیست. می‌بینید که آنها وسایل نقلیه، ساختمان‌ها، مردم را خراب می‌کنند. و هر بار که ساختمانی پایین می آید، همه می گویند: “وای! بله! بسیاری از مردم، از جمله من، تجربه “وای، چه دیوانه ای” را داریم، و صدای “ما به آنها نشان می دهیم، لعنتشان می کنیم، انتقام می گیریم” وجود دارد. این صداهایی است که در ستاد می شنوید.»

اما بعد از یکی دو هفته متوجه شد که «هر بار که آن را می‌بینی، ساختمانی است که دارد پایین می‌آید. اگر مردمی در آن بودند، می مردند. و حتی اگر مردم آنجا نباشند، همه چیز آنجاست – تلویزیون، خاطرات، عکس‌ها، لباس‌ها – همه چیز از بین می‌رود. این ساختمان های بلندمرتبه است. آنها می دانند که سطح تخلیه چقدر است. مدام می گویند مثلاً 50 درصد منطقه را تخلیه کرده اند… با خودم فکر کردم: 50 درصد از منطقه تخلیه شده است، اما 50 درصد هنوز آنجاست. در همین حال، بمباران هایی در جنوب نوار غزه نیز وجود دارد که از آنجا می دانیم که هیچ کس تخلیه نشده است. برعکس، همه به آنجا گریختند.»

اوفر زیو می گوید که وقتی بمباران نیروی هوایی را از مقر تماشا می کرد، احساس سردرگمی می کرد. او می‌گوید: «در ابتدا، گفتن اینکه چه چیزی موجه است و چه چیزی قابل توجیه نیست، بسیار دشوار است. از دور به راحتی می توان گفت: “در جنگ اینطور است، مردم کشته می شوند” اما در جنگ 30000 نفر کشته نمی شوند که بیشتر آنها در هنگام بمباران هوایی زیر آوار مدفون می شوند. . احساس تیراندازی بی رویه است.»

الف، یک سرباز ذخیره 26 ساله که وظیفه انتخاب اهداف برای ترور را بر عهده داشت، اظهار داشت که در ابتدا احساس می کرد که کشتن اعضای حماس مهم است، از جمله با انداختن بمب بر روی آنها در خانه هایشان با حضور تمام خانواده هایشان.

او توضیح داد: “وقتی او را بمباران می کنید، می گویید: “من مشکلی ندارم که او اکنون با تمام خانواده در خانه است.”

اما با گذشت زمان، او گفت: «احساس کردم که کاری که انجام می‌دهم بیهوده است. ما فقط دنبال سرها هستیم تا نوعی دستاورد را بدون هیچ استراتژی یا جهتی نشان دهیم.»

او گفت که حدود یک ماه پس از جنگ، سیاست اینکه چه تعداد غیرنظامی می توانند به عنوان «خسارت جانبی» بکشند، «بسیار سهل گیرانه» بود.

در یک مورد او هدفی را انتخاب کرد و خانه آن مرد را بمباران کرد. پس از این حمله مشخص شد که هدف در زمان بمباران بیرون از خانه بوده و جان سالم به در برده است اما در این بمباران دو زن کشته و چند نفر دیگر زخمی شده اند.او توضیح داد: «شما احساس می‌کنید کاری انجام می‌دهید که هیچ منطق نظامی ندارد، با خطر آسیب بسیار جدی به افرادی که بدون شک بی‌گناه هستند، فقط به این دلیل که باید دستاوردی را نشان دهید.»